Tijdens het rondlopen zag ik in een hokje een winkel met trommeltjes. Ik moest direct denken aan mijn tabla en kreeg het idee dat ze hier wellicht een nieuw vel hadden, het vel op mijn tabla was erg kort nadat ik hem kreeg al stukgegaan. ik weet natuurlijk helemaal niet hoe dat nou weer kon gebeuren. Ik ben helemaal niet lomp.
Goed, ik dacht, onderdeel scoren lokaal is goedkoop. Ik naar binnen. Meneer(tje) van de winkel heeft helemaal rocksterlook en is muzikant enzo. En ik denk meteen, wat is nou leuker dan in het land wat leren? Dus ik vragen van “Wil je me wat lesgeven?”. “Jaja, dat is inbegrepen bij het kopen van een trommel”. “Maar ik wil geen trommel, ik reis licht”. Blabla dit blabla dat, ik heb een trommel gekocht. Ik stuur hem wel op naar huis ofzo (ik was oprecht geïnspireerd hoor, ik wilde het heus zelf 😉 ). En hij ging alle andere instrumenten laten zien. Ik kreeg een hele klankschalensessie om mijn mannelijke chakra’s uit te lijnen. Ik hoorde alleen maar hoe de verschillende trillingen weer nieuwe harmonischen produceerde en kon alles alleen maar wetenschappelijk bekijken en verklaren. Maar het klonk wel lekker.
Maargoed, “I travel light, I dont want to take many copper and steel home”.
De volgende dag kreeg ik een basisles en als ik de trommel ophaal ga ik voor nog een uurtje. De man is enthousiast en wil graag laten zien wat hij allemaal kan, maar ik heb er ook wel een en ander van opgestoken. Eenmaal thuis kan ik dan mijn hit soloalbum Madal bespelen uitbrengen.
Geef een reactie